Ταξίδεψα στις ακτές της Νορμανδίας και της Πικαρδίας ώστε να ξεκινήσω μία πρώτη φωτογραφική σειρά για το έργο «Stigmata». Εστίασα στο παραθαλάσσιο, στη βλάστησή του και σε αυτά τα τοπία – μάρτυρες του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.
Αφότου διάβασα το ημερολόγιο που τηρούσε ο παππούς από τη μεριά του πατέρα μου από το 1939 έως το 1945, άδραξα κάποια σημεία της ιστορίας του προτού αιχμαλωτιστεί.
Αυτή η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα διαπερνά κάθε φωτογραφία της σειράς, η οποία δομείται γύρω από συσχετίσεις στη σύνθεση, στα χρώματα, στις ιδέες, αντί για μια χρονολογική σειρά. Φωτογραφίες από οικογενειακά αρχεία και προσωπικά έργα έχουν συγκεντρωθεί εδώ. Ντυμένη στα λευκά, μία ανθρώπινη παρουσία εμφανίζεται και ύστερα εξαφανίζεται στην επόμενη εικόνα, μεταδίδοντας συναισθήματα που συνδέονται με την ανάμνηση ή τον διαλογισμό. Το λευκό χρώμα υποδηλώνει τη σιωπή, το φάσμα της ψυχής, αλλά ενσαρκώνει επίσης την ανάσταση και την αναγέννηση.
Veronique L’Hoste