Στο «The Ghillies», μια απροσδιόριστη ανθρωπόμορφη παρουσία κυριαρχεί στο φυσικό περιβάλλον. Μέσα σε αυτά τα αγάλματα βρίσκονται νεαρά αγόρια στο κατώφλι της εφηβείας, που φοράνε ghillies ή στολές παραλλαγής (που παραδοσιακά προορίζονται για κυνήγι ή στρατιωτικούς σκοπούς).
Αυτό το project ξεκίνησε από τον ενθουσιασμό του γιου μου για τα παιχνίδια προσομοίωσης με ghillies στο Διαδίκτυο. Οι φωτογραφίες μιλούν άμεσα αλλά και μεταφορικά για τα αγόρια, την εφηβεία και την ταυτότητα, καθώς και για το πώς μπορεί να συμφιλιώσουν τον εσωτερικό τους κόσμο με τις κοινωνικές απαιτήσεις του έξω κόσμου, ενώ χαράζουν την πορεία τους στη σκοτεινή ήπειρο της εφηβείας.
Το σώμα κρύβεται και η ταυτότητα της παιδικής ηλικίας σιγά σιγά ξεθωριάζει, αφήνοντας πίσω μια μορφή που γίνεται ένα με το περιβάλλον. Αυτές οι οπτασίες μάς μιλάνε για τη μεταμόρφωση, για τις περιόδους διαμόρφωσης και αυτοπραγμάτωσης στις δικές μας ζωές. Η αφηρημένη συνάντηση του παιδιού στο εσωτερικό τους με την εξωτερική παρουσία ίσως υποδεικνύει τη λανθάνουσα σοφία και την αυτοαποδοχή, που γίνονται αντιληπτές μόνο μέσω της κυκλικής φύσης των ζωών μας, η οποία αναπόφευκτα μας φέρνει πίσω στην ευαισθησία και την ελευθερία της νιότης.
Polixeni Papapetrou