Το 2013, επέζησα από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Ήμουν ένα βήμα από τον θάνατο και η πραγματικότητα –στην οποία προσαρμοζόμουν με δυσκολία– χάθηκε μέσα από τα χέρια μου. Αυτή η ατυχία έφερε και άλλες: χειρουργικές επεμβάσεις, μήνες σωματικής αναπηρίας, έναν χωρισμό, την επιστροφή και επιδείνωση της αγχώδους νεύρωσης.
Άρχισα να τραβάω τις πρώτες φωτογραφίες με σκοπό να ξορκίσω το φόβο μέσα από μια αισθητική εικόνα. Το ατύχημα ανέκοψε την πορεία της δουλειάς μου. Το μυαλό μου γέμιζε με αποσπασματικές αναμνήσεις και έντονες, μεμονωμένες λεπτομέρειες. Η δική μου σωματική κατάσταση και ο πόνος έγιναν πηγή εικόνων που, όσο περνούσε ο καιρός, τις ένιωθα όλο και περισσότερο ουσιαστικές και σωματικές.
Το «Post» είναι ένα project για το τραύμα, ακινητοποιημένο σε νεκρική θαμπάδα, σιωπή και ένταση. Εδώ μπορούν όλοι να ανακαλύψουν τα δικά τους τραύματα – εξαντλητικά όνειρα, φόβους, εμμονές. Το «Post», ένας ατομικός τρόπος ανακάλυψης μιας δίδυμης τραυματικής ανάμνησης ενός άλλου ανθρώπου, είναι μια απόπειρα στενής επαφής που κλείνει τη μη-εμπειρία του παρελθόντος μέσα στο παρόν.
Marta Zgierska