Στις 24 Σεπτεμβρίου 2007, στο Πανεπιστήμιο Columbia, ο πρώην Ιρανός πρόεδρος Mahmoud Ahmadinejad είπε: «Στο Ιράν δεν έχουμε ομοφυλόφιλους όπως στη χώρα σας».
Ενώ σήμερα κάποιες Δυτικές χώρες δέχονται τους γάμους μεταξύ ομοφύλων, στο Ιράν η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θάνατο. Αυτή η κύρωση απαγορεύει στους ομοφυλόφιλους να βιώσουν τη σεξουαλικότητά τους. Οι μόνες τους εναλλακτικές είναι είτε να επιλέξουν την διεμφυλικότητα, μια πρακτική που είναι ανεκτή από το νόμο αλλά θεωρείται παθολογική, είτε να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Στο Denizli, μια μικρή πόλη της Τουρκίας, εκατοντάδες Ιρανοί γκέι πρόσφυγες βρίσκονται υπό διαμετακόμιση: βάζουν τη ζωή τους σε αναμονή, περιμένοντας τη μέρα που θα τους δεχτεί μια χώρα όπου θα μπορούν ελεύθερα να βιώσουν τη σεξουαλικότητά τους. Σε αυτό το πλαίσιο της αβεβαιότητας, όπου η ανωνυμία αποτελεί την καλύτερη προστασία, αυτή η δουλειά ερευνά τις εύθραυστες έννοιες της ταυτότητας και του φύλου. Προσπαθεί να δώσει πίσω σε αυτούς τους ανθρώπους το πρόσωπο που η χώρα τους τους έχει κλέψει προσωρινά.