Η παρούσα συλλογή εικόνων εμβαθύνει στους οριακούς χώρους της πόλης, από τους οποίους ο περιπατητής ασυναίσθητα αποστρέφει το βλέμμα. Διαβάζει το σύγχρονο αθηναϊκό τοπίο ως πεδίο αυξημένης εντροπίας, εντός του οποίου αλλεπάλληλες διαδικασίες κατάρρευσης και ανέγερσης λαμβάνουν χώρα.Ο κατακερματισμένος αστικός ιστός, τα αστικά κενά και οι ερειπωμένες τοπολογίες, δεν διαβάζονται ως μια καταληκτική συνθήκη, αλλά ως ένα δυναμικό και διαρκώς μεταβαλλόμενο πεδίο, που εντός του εσωκλείει το ετερογενές, το ρηξικέλευθο, το μη κανονικό.
Ο Walter Benjamin στα γραπτά του αναφέρεται ως ρακοσυλλέκτης της ιστορίας και αναζητά όλα εκείνα τα αντικείμενα που αντιστέκονται στην ενσωμάτωσή τους στο αφήγημα της αέναης προόδου.Συλλέγοντας «απορρίμματα της ιστορίας» δημιουργεί διαλεκτικές εικόνες-αστερισμούς, ικανούς να ρηγματώσουν τα στεγανά της σκέψης και να επιφέρουν ένα σοκ στην κατασκευασµένη αντίληψη της έννοιας του παρόντος. Με τον ίδιο τρόπο τα αρχιτεκτονικά απορρίμματα της πόλης φαίνεται να αποτελούν πρώτη ύλη για τη δημιουργία τέτοιων εικόνων, ενώ οι ρωγμές στο σώμα της λειτουργούν ως διακοπές ικανές να διανοίξουν παράλληλα επίπεδα νοήματος.
