Για τη σειρά αυτή, ο Edouard Taufenbach δε δούλεψε, όπως κάνει συνήθως, με φωτογραφίες που βρήκε, αλλά χρησιμοποίησε φωτογραφίες από τη συλλογή ανώνυμων εικόνων που συγκέντρωνε εδώ και δεκαετίες ο σκηνοθέτης Sébastien Lifshitz. Ο Edouard Taufenbach ανέσυρε από αυτή τη συλλογή φωτογραφίες που υμνούν την ελευθερία των σωμάτων, τη σφαίρα της οικειότητας, αλλά και την επαφή με τη φύση και ιδιαίτερα, με το υγρό στοιχείο. Αυτές οι εικόνες ανάπαυλας, ευχαρίστησης και επιθυμίας πολλαπλασιάζονται και κατακερματίζονται από τον Edouard Taufenbach, που αναδιατάσσει τα μέρη τους με το χέρι, χρησιμοποιώντας μερικές φορές διαφορετικές κλίμακες, και δημιουργεί μια σύνθεση που προκύπτει από έναν μαθηματικό κανόνα. Υποδεικνύει, τονίζει και ενισχύει τη μορφή και την αφήγηση – τις καμπύλες του σώματος εδώ, μια χειρονομία εκεί. Από την άλλη, επιτρέπει την πλήρη επανερμηνεία της εικόνας και την ανακάλυψη μιας νέας.
Etienne Hatt