Οι ψηφιακές εικόνες του Daniel Everett, συγκεντρωμένες κάτω από τον τίτλο Marker, εστιάζουν στον αστικό χώρο διαβάζοντας τα ίχνη που άφησε η αλλαγή κυριολεκτικά στις επιφάνειες της πόλης. Η συστηματική καταγραφή του επιπέδου του εδάφους, ως χώρου προγραμματισμού και επαναπρογραμματισμού της συλλογικής συμπεριφοράς και της δημόσιας ζωής, αποτελεί τεκμήριο για τον τρόπο που η αρχιτεκτονική και η αστικοποίηση καθίστανται μια διάχυτη και σχεδόν υποσυνείδητη παρουσία στην καθημερινότητά μας. Για τον Everett, ο μοντερνισμός και η κληρονομιά του συνυπάρχουν –αν και όχι χωρίς συγκρούσεις– σαν μια ουτοπία και σαν τον πραγματικό πρότυπο χώρο των μαζικά παραγόμενων αρχιτεκτονικών, που διαμορφώνουν το σκηνικό της ζωής στον ανεπτυγμένο κόσμο. Μέσω της αμφισημίας και της εννοιολογικής απόχρωσης της οπτικής τεχνικής του, μας περπατάει απρόσκοπτα μέσα από μια σειρά από κλίμακες, εστιάζοντας στην ένταση μεταξύ της τάξης και της ατέλειας, που ορίζει το υπόβαθρο του συλλογικού χώρου στη σύγχρονη κατάστασή μας.