Το 1928 μια βρετανική καπνοβιομηχανία κυκλοφόρησε ένα σετ από μικροσκοπικές συλλεκτικές κάρτες με τον τίτλο «Εθνικοί Τύποι Ομορφιάς». Αυτό το σετ αποτελείται από 36 ασπρόμαυρα πορτραίτα γυναικών που, σύμφωνα με τη βρετανική άποψη, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα ομορφιάς των συγκεκριμένων χωρών. Στην πίσω όψη της κάθε κάρτας υπάρχει μια περιγραφή των γυναικών, με βάση τα χαρακτηριστικά του προσώπου, το χρώμα, την τάξη, το επίπεδο μόρφωσης και το σε ποιον ανήκουν. Αυτό που με εντυπωσίασε στις περιγραφές, ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι γυναίκες υπήρχαν μόνο ως ένα ταξινομημένο δείγμα, που σκιαγραφείται και αποτυπώνεται σύμφωνα με τις αποικιακές επιθυμίες της εποχής. Ως αντίδραση σε αυτό, επεξεργάστηκα εκ νέου το πρωτότυπο αρχείο, προκειμένου να «αποκαταστήσω» τα πορτραίτα. Στην επανεφεύρεσή μου, όλες οι «καλλονές» έχουν τα αραβικά μάτια μου. Για μένα, αυτή είναι μια απλή πράξη. Καταργεί το αποικιακό βλέμμα καθώς και την προσπάθεια κατηγοριοποίησης φυλών και γυναικών.