Κάθε φορά που σκέφτομαι την πατρίδα μου τη Λευκορωσία, θυμάμαι πόσο υπέροχα εφευρετικός και δημιουργικός είναι ο λαός της. Είναι πιθανό αυτά τα προσόντα να κληρονομήθηκαν –μαζί με την ανοχή– από τη σοβιετική περίοδο. Καθώς γεννήθηκα το 1986, υπήρξα πολίτης της Σοβιετικής Ένωσης για ένα διάστημα της παιδικής ηλικίας μου και ακόμα θυμάμαι, το διαβατήριό μου με το σφυροδρέπανο και τα άδεια ράφια στα καταστήματα. Αυτή η σειρά βασίζεται στη λογική φτιάξ’-το-μόνος-σου, που κάποτε επικρατούσε στην πατρίδα μου και αναπτύχθηκε την περίοδο της παιδικής ηλικίας μου. Καθώς σκηνοθετώ τις φωτογραφίες μου, αναφέρομαι σε αναμνήσεις και νοσταλγικά αισθήματα για πράγματα που είδα και άκουσα στο παρελθόν, για γεγονότα στα οποία συμμετείχα. Εδώ μιλάω για τη δημιουργικότητα, τη δεξιοτεχνία, την επιμέλεια και τη χαρακτηριστική ανακύκλωση, που ήταν φυσικό επακόλουθο για έναν λαό, ο οποίος ζούσε υπό συνθήκες συνεχούς ανέχειας.