Το Σεπτέμβριο του 2020,μια πυρκαγιά κατέστρεψε τον Προσφυγικό Καταυλισμό της Μόριας στο νησί της Λέσβου.Δεν ήταν η πρώτη φορά που ξέσπασε φωτιά στο μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό της Ευρώπης.Ωστόσο, η πυρκαγιά του Σεπτεμβρίου άφησε περισσότερους από 13.000 κατοίκους της Μόριας χωρίς καταφύγιο, ενώ έφτανε ο χειμώνας.Καταγράφω την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη για αρκετά χρόνια. Η δουλειά μου επιδιώκει να πάει πέρα από τις κλασικές αφηγήσεις και τις αναλύσεις του τύπου και των μέσων γύρω από τη μετανάστευση.Με αφετηρία τη μετανάστευση της οικογένειας μου από την Αλβανία, τη δεκαετία του 1990, η προσέγγισή μου στη φωτογραφία αντικατοπτρίζει μια εναλλαγή ευτυχίας και λύπης, νίκης και ήττας. Αφορμή για την έναρξη αυτού του έργου, ήταν η ραγδαία αύξηση των απάνθρωπων συνθηκών στον Προσφυγικό Καταυλισμό της Μόριας. Εκείνο το διάστημα, η Μόρια θεωρούνταν περισσότερο μια υπαίθρια φυλακή, παρά ένας καταυλισμός προσφύγων. Αυτό το έργο καταγράφει τη ζωή των ατόμων που έζησαν στη Μόρια, τις σχέσεις τους μεταξύ τους, αλλά και με τη γη της Λέσβου.
