Η φωτογραφία έχει την ικανότητα να αποτυπώνει ένα κομμάτι της πραγματικότητας χωρίς να πειραματίζεται πάνω στο ίδιο το μέσο. Σύγχρονα μέσα όπως ο ψηφιακός σαρωτής (scanner) μπορούν να μετατρέψουν τον αναλογικό κόσμο σε ψηφιακό χωρίς καμία απόκλιση. Παρόλα αυτά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο σαρωτής θα λειτουργήσει όπως του ορίζεται. Σε περίπτωση που, λόγω κάποιου σφάλματος, δεν θα λειτουργήσει ορθώς, το οπτικό αποτέλεσμα διαφέρει απ το αρχικό, το αναλογικό. Θα’λεγε κανείς οτι πρόκειται για μια ενδιάμεση κατάσταση, μια μετουσίωση της εικόνας. Μια κατάσταση η οποία βρίσκεται ανάμεσα στο αρχικό και το επιθυμητό για το μέσο (scanner) αποτέλεσμα, μια μετουσίωση η οποία αποκτά ταυτότητα στον χρόνο, μια παράλληλη πραγματικότητα που πλεον μπορούμε να την παρατηρήσουμε ή ενα σχόλιο πάνω στην ίδια την φωτογραφία η οποία μπορεί και αλλάζει όψεις περνώντας απο ένα μέσο σε άλλο χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Δεν πρόκειται για κάποιο τρικ ή κολλάζ, μόνο πειραματισμός επί των συνθηκών και της φύσης της εκάστοτε φωτογραφίας. Ένα σφάλμα είναι ικανό να δώσει ζωή στο ενδιάμεσο και γιατί όχι να σταθεί αντάξια στο αρχικό δίνοντας του μια μοναδική μορφή.