Κατά τον 18ο αιώνα, πολλοί Ευρωπαίοι αριστοκράτες ξεκινούσαν ένα ταξίδι εξερεύνησης και πνευματικής ολοκλήρωσης ανά την Ευρώπη. Το περίφημο «Grand Tour» αποτέλεσε μια αναζήτηση του κλασικού και αρκαδικού ιδεώδους και των αρχαίων ερειπίων ως σύμβολα που συνέθεταν την ελληνική και ευρωπαϊκή ταυτότητα και θεμελίωσαν τον δυτικό πολιτισμό. Εξιδανικεύοντας όμως τη χώρα της Αρκαδίας, παρήχθη μια ταυτότητα η οποία στο πέρας του χρόνου, μέσα από μηχανισμούς λήθης και επιλεκτικής μνήμης, αναδύεται πλέον ως μια κατασκευασμένη ουτοπία. Έτσι, 200 χρόνια μετά τα αριστοκρατικά ταξίδια και την κήρυξη του αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας, εξακολουθεί να τίθεται το ερώτημα της αρκαδικής και ελληνικής ταυτότητας. Δημιουργείται ένα «κενό μεσοδιάστημα» προς διερεύνηση ανάμεσα στα οράματα των περιηγητών του 18ου αιώνα και στα ευρήματα ενός σύγχρονου περιηγητή, σε μια κοινωνία η οποία αιωνίως πασχίζει να αυτοπροσδιοριστεί μέσα στην δεδομένη ταυτότητά της. Η φωτογραφική αναζήτηση, ως ένα «Modern Grand Tour», επιχειρεί να φωτίσει αυτό το κενό διάστημα ανάμεσα στη μυθική και την πραγματική Αρκαδία, ανάμεσα στον ρομαντισμό του οράματος του επίγειου παραδείσου και στα απομεινάρια του κατακερματισμένου σύγχρονου επαρχιακού τοπίου της Αρκαδίας﮲ των σύγχρονων «ερειπίων» πάνω στα αρχαία ερείπια.
