Τροπικό δάσος της Αμαζονίας του Εκουαδόρ. Στην καρδιά του κατοικεί η ιθαγενής κοινότητα Sarayaku (1.200 άτομα) της φυλής Kichwa. Η ύπαρξή τους αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας του “Kawsak Sacha” (Ζωντανού Δάσους/ζούγκλας). Το “Kawsak Sacha” αναγνωρίζει το δάσος ως ένα ζωντανό ον που αποτελείται από και επικοινωνεί με όλα τα πλάσματα που κατοικούν εκεί: τα ανώτερα πνεύματα που το προστατεύουν, τα ζώα, τα φυτά, τα δέντρα, τους καταρράκτες, τους βάλτους, τα βουνά, τα ποτάμια. Μετά από μακροχρόνιο και ζωτικής σημασίας για αυτούς αγώνα, βγήκαν νικητές ενάντια στις εξορύξεις πετρελαίου στα εδάφη τους. Η κοινότητα προτείνει την εισαγωγή της νομικής κατηγορίας του “Kawsak Sacha” ως προστατευόμενης περιοχής, στην οποία δεν θα επιτρέπεται η εξόρυξη πετρελαίου, ορυκτών, η υλοτομία και κάθε άλλη ανθρώπινη εξορυκτική παρέμβαση. Ήθελα να τους φωτογραφίσω και να ζήσω από κοντά το πώς μια κοινωνία που η έλλειψη υλικών αγαθών την κάνει να μοιάζει φαινομενικά φτωχή, καταφέρνει να ερμηνεύει διαφορετικά την έννοια του πλούτου, προτάσσοντας αντ’ αυτού τη φύση, την απλότητα, τη συλλογική ζωή, τη δημιουργία, την αλληλεγγύη, την ανεμελιά και τη χαρά.