Σε αυτό το μέρος, από την πρώτη στιγμή, ένιωσα γνώριμα. Ήταν ένα καταφύγιο. Εξερευνώντας οπτικά, προσπάθησα να ανασυγκροτήσω κομμάτια αναμνήσεων, δημιουργώντας εικόνες που ενώνονται με την ενδόμυχη αναζήτηση της ταυτότητάς μου. Η ζωή έτρεχε πιο γρήγορα από τους δικούς μου ρυθμούς. Τίποτα δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μία επιστροφή στις πρώτες ρίζες, όπου η ενσυνειδητότητα συναντά την ανθρωπότητα, και η ανθρωπότητα αποκτά ύπαρξη και παρουσία. Στο ‘Multa paucis’ όλα αλλάζουν, μόνο η φύση παραμένει αυτούσια.